O Celta acariñou a épica

O Celta quedouse a un paso da remontada en San Mamés. Un gol faltoulle aos vigueses para concretar o que sería unha auténtica proeza. O conxunto de Berizzo foi de menos a máis, terminou a primeira metade a un gran nivel e arrincou o segundo acto cun gol que lle abriu a porta da remontada. Orellana marcou o segundo de penalti, pero abandonou o terreo de xogo lesionado, e aí acabouse o Celta. Que ocorrese si fose Nolito o elixido para entrar no seu lugar e que sucedese si Martínez Munuera pita o clarísimo penalti da primeira metade?. Nunca o saberemos.
O que si sabemos é que o Celta continúa mellorando a súa imaxe. Onte o Celta plantou cara ao Athletic en San Mamés, cunha formación inicial que mesturaba titulares e suplentes. Rubén Branco en portería, defensa para Sergi Gómez, Cabral, Fontàs e o debutante Samuel Araújo. Por diante deles Radoja, Augusto e Álex López, con Orellana, Santi Mina e Charles. Berizzo dosificó os descansos, pero puxo en liza un equipo competitivo.
Orellana, aos 38 minutos, puxo a proba a Herrerín nun libre directo, e tamén neste tramo de partido chegou o penalti a favor do Celta non sinalado por Martínez Munuera. O balón impacta claramente nos brazos estendidos dun defensor vizcaíno. Sorprendentemente nin o colegido nin o asistente lograron velo. Choca moito máis si comparámolo co penalti sinalado a Sergi Gómez en leste mesmo estadio en partido de Liga.
Na reanudación, Berizzo moveu o banquiño, deixando a Augusto no vestuario e dando entrada a Borja Fernández. O Celta mantiña a súa liña ascendente, e atopou o premio do gol con fortuna, pero tras unha xogada impresionante de Santi Mina, que se foi do seu par cun par de belos regates, encarou a meta contraria e puxo un centro ao área despexado por Etxeita á súa propia portería.
O gol deu ás aos vigueses, que comezaron a crer na remontada. Mina por unha banda e Orellana pola outra, eran un auténtico pesadelo para a zaga local, que apenas podía conter as súas acometidas. Bongonda tamén debutó co Celta, entrando en lugar de Álex López, e tan só cinco minutos logo de saltar ao terreo de xogo tivo nas súas botas o segundo para o Celta, pero disparou por encima do larguero. Orellana seguía rompendo defensas, e un gran pase por encima da defensa non puido ser alcanzado por Charles, a quen se lle anticipou Herrerín.
Ao cuarto de hora da reanudación, Martínez Munuera sinalou penalti a favor do Celta. Charles gáñalle a posición a Mikel Rico, e leste comete penalti. Fabián Orellana, tras unha breve discusión con Santi Mina, transformou a pena máxima, resarcíndose do seu fallo ante o Valencia. O gol deixaba ao Celta a tan só un tanto da remontada, e con media hora de xogo por diante. Era posible. A fase final do partido deixou unha leve sensación de frustración entre o afeccionado celeste, que vía que o seu equipo perdera o dominio do partido. Faltaba un gol, si, pero non había chegadas nin xogo. Balonazos sen moito sentido e a sensación de que se estaba deixando escapar unha oportunidade única de chegar lonxe na competición do K.Ou. E aínda se puido arranxar no desconto, cando Santi Mina recolleu o balón en situación legal pero o asistente levantou a bandeira con dilixencia para poñer fin a un partido no que o Celta deixou boas sensacións, evidenció a súa mejoría, pero márchase de Bilbao cunha sensación agridulce pola proximidade da proeza.