Mari Lévoche no alma

Logo de 34 anos felizmente casados o dia 5 perdín á miña muller.
O amor é un sentimento marabilloso que nos enche de ilusións e felicidade por iso sufrir unha fatalidad como é o falecemento da persoa que amamos é bastante doloroso e moi difícil de superar.
Si fose posible viaxar ao pasado abrazaríache máis do que che abracei e diríache cada momento o inmenso amor que sento por ti. Hoxe xa non estás ao meu lado e unha dor infinita percorre todo o meu corpo.
Si hai algo que nunca poderei esquecer será esa forma tan especial que tiveches de demostrarme o teu amor.
Sento unha gran tristeza pola túa partida.Mentres estivemos xuntos sempre coidaches de min e agora seguiralo facendo desde alá arriba.
Ámoche como nunca o imaxinei e teño a esperanza de que algún día volvamos vernos pois o noso amor é eterno.
Nunca imaxinei que aquela mañá cando che despedín sería a última vez que probaría o doce mel dos teus beizos.
Marcháchesche deste mundo e contigo se ha ir unha parte da miña vida.
Quixese pensar que algún día voume a afacer á túa ausencia, pero non podo enganarme.
Farasme faltar o resto da vida porque unha persoa como ti é e será irremplazable.
Prometinche que che amaría toda a vida e así será, aínda que agora atópasche noutra dimensión o meu corazón segue sendo teu porque ao teu lado coñecín o amor verdadeiro.
ANOSA CANCION FAVORITA.
Estraño como un pato no Manzanares,
torpe como un suicida sen vocación,
absurdo como un belga por asollares,
baleiro como unha illa sen Robinson,
escuro como un túnel sen tren expreso,
negro como os anxos de Machín,
febril como a carta de amor dun preso...,
Así estou eu, así estou eu, sen ti.
Perdido como un quinto en día de permiso, como un santo sen paraíso, como o ollo do maniquí, huraño como un dandy con lamparones, como un barco sen polizones..., así estou eu, así estou eu, sen ti.
Máis triste que un torero alén do telón de aceiro.
Así estou eu, así estou eu, sen ti.
Vencido como un vello que perde ao tute, lascivo como o bico do coronel, furtivo como o Lute cando era o Lute, inquedo como un párroco nun bordel, errante como un taxi polo deserto, queimado como o ceo de Chernovil, só como un poeta no aeroporto..., así estou eu, así estou eu, sen ti.
Inútil como un selo por triplicado, como o semen dos aforcados, como o libro do porvir, violento como un neno sen aniversario, como o perfume do desengano..., así estou eu, así estou eu, sen ti.
Máis triste que un torero alén do telón de aceiro.
Así estou eu, así estou eu, sen ti.
Amargo como o viño do exiliado, como o domingo do xubilado, como unha voda polo civil, macabro como o ventre dos misiles, como un paxaro nun desfile..., así estou eu, así estou eu, sen ti.
Máis triste que un torero alén do telón de aceiro. Así estou eu, así estou eu, sen ti.