«O seu celtismo pon os pelos de punta»

«Teñen vostedes moito mérito. ¡Non é fácil aguantar 50 anos a estes cabrones!». Con humor e mirando aos seus catro capitáns comezou Eduardo Berizzo o seu felicitación aos 25 celtistas que este mércores recolleron a insignia de ouro do club en recoñecemento ao seu medio século como abonados. A emoción foi a tónica predominante nun acto moi esperado.Coa presenza de representantes de todos os estamentos do club -«fixádevos a importancia que vos damos, como o exemplo de lealtad e fidelidade», sinalou Mouriño-, os afeccionados, rodeados das súas familias, recibiron o tributo do Celta. «Agora sento que formo parte da historia do meu club. Véñenme tantos recordos á cabeza do noso equipo...», comentaba Juan Tizón, de 66 anos. O primeiro, unha alineación: «Padrón, Quinocho, Villar, Seoane, Marín, Toni, Gaitos, Olmedo, Mauro, Moll e Braga. Non sei o ano, pero téñoa gravada», proclamaba orgulloso este celtista que, como os 25, inculcó a súa paixón á súa familia.
E moitos deses parentes tampouco se perderon a cita, como Aitor, de 14 anos. «¡Agora teño un avó famoso! Si el emociónase, eu tamén. Xa levo seis anos de socio e oxalá poida facer tantos como el ou máis», anhelaba á beira de Plácido Argibay, de 65 anos. «Son socio desde os 15. Tamén fun recogepelotas, xoguei no xuvenil... Estaba desexando que chegase este momento e estou moi emocionado», relataba case entre bágoas.Tamén moi conmovida, Liberdade Carvajal aplaudía ao seu marido, Modesto Bermúdez. «Sempre tivo pena porque foi árbitro e 20 anos non puido ser socio. Pero aínda así conseguiu chegar aos 50, que era unha ilusión enorme que tiña». Casados desde o 57 e tras dez anos de noivos, a ela nunca lle contaxiou: «Non houbo xeito. Non me gusta o fútbol. Pero encántame como sorrí e como está gozando», dicía coa mesma sorriso.
«¡Nolito, solta antes o balón!»
Houbo quen aproveitou o momento da recolleita para proclamar un «¡Ala Celta!» e ata para dirixirse a Nolito ao oído, o que provocou as gargalladas do gaditano e de Sergio. Quen o fixo foi José Fernández, de 84 anos, que revelaba logo a confidencia: «Que non se agarre tanto ao balón, ¡que o ten que soltar antes!». O sanluqueño foi un dos máis solicitados para fotos e autógrafos. Entre os seus admiradores, Borja Golpe, de 7 anos, neto de Isidro Rápea e que acudiu ao acto coa camiseta do 10 posta. «Aínda non son socio, pero si que vou ás veces a Balaídos co avó. Hoxe estamos os dous moi contentos».
Para todos os presentes, o momento gozado onte era moi esperado. Pero houbo quen non chegaron a vivilo, como Francisco Cascallar, representado polo seu viuda, Pili, e o seu irmán, Joaquín. «A min quédanme dous anos para ter a miña -sinala o menor dos irmáns-. É unha pena que el non poida vivir isto, porque era un celtista de corazón».E interrompíalle a súa filla: «E el tamén. Pagou o abono con sacrificio, facendo veladas e estivo aí cando ían catro. Deulle un infarto saíndo de Balaídos e o médico non lle prohibiu fumar, díxolle que rompese o carné». El negouse e saír coa súa. Ata alcanzar os 50 anos e subindo. Unha historia celeste como as 25 que coincidiron onte no escenario dunha parte unha parte sen a que as súas vidas non fosen as mesmas.Berizzo promete entre risas aos socios históricos «facer os cambios antes» O técnico do Celta, Eduardo Berizzo, non quixo deixar pasar a oportunidade de dirixirse aos socios históricos. Comezou con humor -asegurando que lle tocaba falar a el porque Nolito non se atrevía-, pero acabou tirando de emocións. «Os que están aquí é porque teñen un sentimento cara ao club que contaxiaron e seguirán contaxiando», comezaba, sendo interrompido por un afeccionado ao que de inmediato daba a razón.